Mijn ontbijtkaart was nog niet compleet dus besloot ik inspiratie op te doen in Beirut. Een kleine hoofdstad in Libanon dat grenst aan de Middellandse Zee in Azië.
Stoelen op tafel en de menukaarten opgeborgen, af en toe moet ik de deur achter me sluiten om de zaak weer wat te verwennen met iets nieuws.
Op 10 juli 2018 boekte ik via Middle East Airways, een vlucht van 4,5 uur voor 5 daagjes. Mijn eerste reis solo en het beviel me prima, ik had het erg naar mijn zin.
Via booking.com boekte ik mijn hotelkamer, via tripadvisor boekte ik een Foodtour, uber bracht me overal naartoe, en pinterest gaf me allerlei ideetjes wat ik zeker niet mocht vergeten te bezoeken. En ik geef toe, via de toeristensite van de overheid heb ik doorgegeven waar ik me juist ging bevinden want de reacties “ga je echt alleen?”, “is het daar geen oorlog?” gaven me soms een angstig gevoel maar niets is minder waar! Laat me zeggen, ik voelde me daar veiliger dan waar ik ooit ben geweest.
De volgende dag na mijn aankomst had ik ‘s morgens al afgesproken met Suzanne. Ze gaf me mee om zeker niet te ontbijten op hotel want het wordt een non stop-etende foodtour. Samen met een nog een ander Amerikaans koppel slenterden we over de steegjes, meanwhile vertelde Suzanne ons kleine anekdotes wanneer we een gebouw of monument voorbijliepen.
Van falafel tot zoete dessertjes, van hummus tot een fattoesh salade, elke eettent hebben we bezocht en mochten we een kijkje nemen in hun keuken. En zo gastvrij als ze waren dipte de chef zijn heerlijke vers gebakken platbrood in hummus met een sterke scheut olijfolie en zahtar kruiden en duwde hij het in onze handen, “koeloeha, koeloeha”, eet eet. Dit recept moet ik hebben! Pronkend in mijn klassiek Arabisch vroeg ik hem hoe hij deze platbrood maakt. “Bloem, water en zout!” Maar zoals velen weten, het zit ‘m in de liefde & passie voor wat je doet. Van bloem, water en zout kan je bij wijze van spreken, ook modder maken maar als je er liefde en passie in stopt dan kan je er de hele stad naar je toe laten komen.
Zo hebben we tot de late avond geweldige eettentjes bezocht, van ontbijtrestaurantjes tot koffiezaakjes met overheerlijke zoete desserten. Zoveel interessante mensen leren kennen, zoveel geschiedenis aangehoord maar vooral zoveel inspiratie opgedaan.
Ik heb hiermee mijn “Libanese Breakfast” op de kaart gezet, een schotel met platbrood, hummus, burek met spinazie, olijven, groentjes en niet te vergeten zahtar op de eitjes.
Ooit ga ik terug om eens een nieuw dessert op de kaart te zetten, alleszins genoeg excuses om terug te gaan 😉
Ma3a Salama,
Amal
